Pod koniec XII wieku wzniesiono romański kościół. Poświęcono go w 1292 roku, wraz z przybyciem pierwszych zakonników. Obecnie jest tu kościół barokowy o imponującej fasadzie z dwiema wieżami, który stanowi część większego kompleksu wraz z klasztorem, ogrodem, czy domem gościnnym opata.

W latach 1414-1426, w czasie wojen husyckich, był spustoszony. Od 1741 roku następowała jego powolna sekularyzacja i kościół klasztorny został zmieniony na parafialny. Po I wojnie światowej przejęli go benedyktyni z klasztoru Emauskiego, którzy zostali wysiedleni z Pragi. W 1940 r. trafił w ręce władzy III Rzeszy. Benedyktyni musieli opuścić klasztor, który zajęli początkowo Niemcy karpaccy, potem Żydzi śląscy i przesiedleńcy z Węgier. Od 1946 roku mieszkają w nim ss. benedyktynki ze Lwowa.