W połowie drogi między Przemyślem a Sanokiem znajduje się Bircza. Wokół niej Nadleśnictwo. Do granicy z Ukrainą tylko kilkanaście kilometrów. Tu właśnie rozciągają się Lasy Birczańskie.
Wiar nie jest długą rzeką. Od źródła do ujścia ma jedynie 70 kilometrów – później wpada do Sanu.
Nadleśnictwie Bircza, wzdłuż koryta rzeki, znajdziemy bardzo malownicze krajobrazy.
Drewniana cerkiew pochodzi z 1925 roku. Przez jakiś czas była zaniedbana, obecnie przechodzi kapitalny remont, który zamieni ją w kościół rzymskokatolicki.
Powstała na planie krzyża greckiego z centralną kopułą. Sprawia wrażenie malutkiej i schowanej w drzewach. W pobliżu znajduje się tylko mały cmentarz.
Jej budowa rozpoczęła się w 1820 roku. Ukończona została w pierwszej połowie XIX wieku.
Przed wejściem stoi murowana kaplica grobowa rodu Zarembów z połowy XIX wieku oraz dzwonnica parawanowa z drugiej połowy tego wieku.
Po wojnie funkcjonowała jako kościół rzymskokatolicki. Potem wybudowano nową świątynię, przez co ta dziś stoi porzucona.
„Bobrowa Dolina” o długości 2590 m położona jest w miejscowości Lipa, wzdłuż prawego dopływu potoku „Lipka”, wypływającego z uroczyska „Morochów”.
Zaprzestanie użytkowania rolniczego i intensywne procesy renaturalizacji doprowadziły do wytworzenia rzadkich na tym terenie zbiorowisk szuwarowych i bagiennych, będących doskonałym miejscem dla bobra. Różne stadia sukcesji leśnej, bogactwo gatunkowe roślin, okazałe drzewa i przepiękny krajobraz są niezaprzeczalnymi walorami doliny.
Bóbr europejski jest największym gryzoniem występującym na terenie Europy. Osiąga długość przekraczającą 1 metr i waży do 30 kilogramów. Charakterystyczną cechą bobra jest długi i płaski ogon tzw. plusk, który służy mu jako ster i napęd podczas pływania. Zdecydowaną część życia bobry spędzają w wodzie. Swoje domki z błota i gałęzi, zwane żeremiami (miejsca schronienia i rozmnażania), budują tak, aby ich wlot był umieszczony pod wodą.
W tym miejscu hodowane są sadzonki, które później wykorzystywane będą przy nasadzeniach.
Cis jest niewysokim drzewem. Zwykle osiąga wysokość „tylko” 15 metrów wysokości.
Początkowo myślałem, że chodzi o jakiś las bardzo znany i że do takiego właśnie prowadzą mnie leśnicy. Wyobraźcie sobie moje zdziwienie, kiedy stanąłem pod tabliczką – Las Medialny.
Przed wojną w Łomnej mieszkali Polacy i Ukraińcy. Po wojnie Ukraińcy zostali wysiedleni w ramach Akcji „Wisła”. Polacy uciekli. Wieś została spalona.
Kilka lat temu ponad 60 dziennikarzy z Ukrainy, kilkunastu z Polski i kilku z USA zasadziło drzewa w Lesie Medialnym na terenie byłej wsi Łomna na Podkarpaciu.
Polscy i ukraińscy dziennikarze zasadzili tam 3,5 tysiąca drzewek. Rozpoczęli tym samym tworzenie Lasu Medialnego.
Pomysł sadzenia lasu zgłosiła ukraińska dziennikarka, Mariczka Kryczanowska.
Tuż obok lasu medialnego znajduje się las badawczy, w którym prowadzone są różne eksperymenty.
Dorasta do ok. 25–30 m wysokości (wyjątkowo do 50 m). Korona młodszych drzew jest smukła, starszych -gęsta, szeroka i nisko osadzona, jeżeli drzewo rośnie samotnie. U drzew rosnących w zwartych drzewostanach pnie są wysokie, gonne (bez bocznych gałęzi). Konary i większe gałęzie, zwykle stromo wzniesione, na końcach nieznacznie zwisają.
Jest dobrze widoczny, przynajmniej do połowy korony, dalej dzieli się na potężne konary. Korę ma cienką, gładką, popielatoszarą. Z wiekiem staje się nieco szorstka, nigdy jednak nie bywa spękana i nie łuszczy się, może być natomiast nieco falista lub porysowana. Młode pędy są owłosione.
Jodła należy do drzew z rodziny sosnowatych. Najczęściej występuje w Azji i Ameryce Północnej. W Polsce podziwiać można głównie jodłę pospolitą. Jodła jest bardzo wysokim drzewem – największe w Europie osiągają nawet 55 metrów, a te, które widzicie na zdjęciu i filmie, przekraczają 50 metrów. Kolor jej jest szary (popielaty), a drewno jasne.
Żeremie to specjalna konstrukcja ochronna i lęgowa budowana przez bobry. W tym przypadku jest to o tyle ciekawe, że względu na stromy brzeg żeremia zlokalizowane są w jamach. Do ich wnętrza bobry dostają się umieszczonym pod wodą wejściem (lub kilkoma). Na zewnątrz, ponad wodę, mniej lub bardziej wystają dachy żeremi, przez które do wnętrza dociera powietrze. Zwykle zimą poziom wody jest najniższy i wtedy bobrowe domki są najbardziej widoczne. W lecie zwierzęta mają większe możliwości regulowania poziomu wody i żeremia są bardziej ukryte.
Jamna Dolna to wyludniona wieś, której nazwa wywodzi się od słowa jama. Najstarszy dokument, wskazujący na zasiedlanie dorzecza górnego Wiaru i potoków do niego spływających, pochodzi z 13 stycznia 1367 roku.
Potok Jamninka w źródłach nazywany jest Jamnicą, Jamniczą, Jamną. Wieś została założona na prawie wołoskim przez Rybotyckich. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1469 roku i mówi o wsi o nazwie Maruna Wola. Dokument z 1505 roku wymienia imię sołtysa wsi – Romana z Trójcy.
Nie dodano jeszcze komentarzy. Bądź pierwszy!