Jak się pakować, by się spakować? (konkurs)

Osobiście bardzo lubię proces pakowania. Zawsze zaczynam jakiś miesiąc wcześniej - nad biurkiem wieszam kartkę, na której zapisuję na bieżąco rzeczy, które mi się przydadzą. Przed samym wyjazdem ucieka mi wszystko z głowy i w rezultacie czegoś zapominam. Co do pakowania ciuchów, to zależnie od tego na ile dni wyjeżdżam, planuję strój na każdy dzień. Do kosmetyczki zawsze kupuję miniaturki kosmetyków, żeby nie wozić szamponu, balsamu, odżywki do włosów, kremu itp bo to zajmuje tylko dużo miejsca. Jeśli wyjeżdżam z kimś znajomym, to zazwyczaj dzielimy kosmetyki po połowie, zyskując na tym miejsce. Teraz przed wyjazdem do USA kartka wisi od 2 tygodni i jest na niej co raz więcej rzeczy (typu przełączniki do gniazdek, dodatkowa karta pamięci do aparatu, dmuchana poduszeczka do podróży). Mam nadzieje, że rady innych będą przydatne przed tegoroczną wyprawą :)

Zwykle podróżuję tylko z bagażem podręcznym, więc pakowanie się jest wyzwaniem (jeszcze większym, gdy trzeba zapakować prezenty dla rodzinki, no ale i to da się rozwiązać logistycznie, np. zamiast kupować książki, które dużo ważą czy kosmetyki, które nie zmieszczą się w normach przewoźnika zabrałabym raczej jakąś biżuterię, etc.). Oto kilka rozwiązań, które stosuję od jakiegoś czasu i dobrze się sprawdzają. - Pakuję się w plecak, bo jest lżejszy niż walizka (oczywiście mam tu na myśli przy kontroli na lotnisku, nie jeśli trzeba nosić tobołki ze sobą). - Zabieram ręcznik z mikrofibry - szybko schnie (każdy kto podróżował z mokrym, stęchłym ręcznikiem potrafi to docenić) i znacznie lżejszy. - Ciężkie ciuchy i buty staram się mieć na sobie. Mieszkam na wyspach, więc jest to też rozwiązanie czysto praktyczne. Także buty trekingowe, długie spodnie (jeśli takowe zabieram), kurtka, szalik - to jest na mnie. - Czasami rezygnuję z długich spodni na rzecz krótkiej spódniczki i leginsów - jest to lżejsza opcja i bardziej wygodna. - Kosmetyki (mój największy problem) przelewam do małych buteleczek (czasami te zakupione w zestawie podróżnym nie są szczelne, więc staram się raczej zostawiać te po mini kosmetykach). Jeśli lecę z chłopakiem wspólnie używamy podstawowych kosmetyków typu: pasta do zębów, a mamy (a może ja mam?) 2x więcej miejsca, by zapakować pozostałe. Staram się dwa razy zastanowić czy na pewno potrzebuję dany kosmetyk, czy nie uda mi się przeżyć kilku dni bez niego lub czy nie znajdę bez problemu jego odpowiednika w miejscu do którego się udaję. - Dobrym pomysłem jest składana szczoteczka do zębów. Zajmuje mało miejsca i wydaje się być bardziej higieniczna niż gdy po prostu wrzucam szczoteczkę do plecaka. - Wspomniałam o butach trekkingowych na nogach, do plecaka pakuję dodatkowo wygodne japonki. Można w nich chodzić na co dzień, gdy jest upał, przydadzą się też przy korzystaniu z pryszniców. - Ciuchy zwijam w rulon - zajmują znacznie mniej miejsca. - Dokumenty - zeskanowane trzymam na poczcie email. Część dokumentów trzymam w pasie na dokumenty, a część w portfelu. Upewniam się też, że mam na poczcie np. potwierdzenie rezerwacji w hotelu, bardzo ułatwia życie (szczególnie gdy często ludzie przekręcają Twoje imię i nazwisko przy rezerwacjach). - Zamiast kosmetyczki pakuję kosmetyki do bawełnianej torby (opcja nie do samolotu). Generalnie bawełniana torba może spełniać wiele funkcji, można w niej przechowywać brudną bieliznę albo włożyć do niej ciuchy i używać jako poduszki. - Chusteczki odświeżające - najlepiej duże opakowanie dla dzieci. Bezcenne w wielu sytuacjach! - Dla lubiących czytać bezcenny jest kindle* (*osobiście uważam, że sprawdza się świetnie w podróży, ale gdy tylko mogę wolę pozwolić sobie na komfort czytania tradycyjnej książki). - Smartfon - długo byłam przeciwniczką, ale ułatwia życie i pozwala zaoszczędzić masę miejsca (choćby dzięki dostępowi do google maps czy poczty email). To moja wersja ekstremalna. Oczywiście inaczej pakuje się na wyjazd prywatny, a inaczej na wyjazd służbowy (ale tylko nieco inaczej). Mam nadzieję, że moje sposoby na pakowanie okażą się przydatne. Z ciekawością czekam też na porady pozostałych uczestników.

Cześć! dla mnie pakowanie jest niezaprzeczalnie żywiołem i podróżą samą w sobie. Nigdy nie wiem, dokąd mnie zaprowadzi droga, a zatem nigdy też nie mogę być pewna, co spakować. Otwieram plecak (im mniejszy, tym lepszy, bo okazuje się, że nie istnieje coś takiego jak "wolna przestrzeń" w plecaku...) i wsłuchuję się w niego. Reguły gry są takie, żeby zabrać tylko to, co niezbędne plus jedną fanaberię - w moim przypadku buty na obcasach do tanga. Koniecznie książkę, taką którą można czytać wielokrotnie, za każdym razem odnajdując nowe sensy - absolutnym mistrzostwem jest "Gra w klasy" Cortazara, polecam też "Biegunów" Tokarczuk. I jeszcze coś: łamacze lodów, czyli drobiazgi do przekupywania losu, takie małe, lekkie niespodzianki dla napotkanych ludzi, do wymieniania się z uliczną dzieciarnią. Chodzi o przełamanie schematu turysty bardziej niż o "wartość" prezentu samą w sobie, o walutę wymienialną na zaskoczenie i uśmiech. PS. Na zdjęciu Voy, poznany o wschodzie słońca w jednej ze świątyń Angkoru, nie mówiliśmy tym samym językiem, ale dzięki temu, że miałam farby, nawiązaliśmy totalne artystyczne porozumienie. Mam nadzieję, że nadal nimi maluje.

Podróżuję głównie autostopem, dlatego też swój "dom" noszę przez większość czasu na plecach i moje początkowe, nierozważne pakowanie kończyło się stopniowym pozbywaniem się nadbagażu po drodze. Niestety, ciężar robi swoje więc postawiłam na minimalizm. Po paru godzinach wędrówki każdy kilogram odczuwalny jest x 10. Do tego jeszcze dochodzą często niesprzyjające warunki atmosferyczne. W pewnym momencie rzeczy, które początkowo wydawały się być całkowicie niezbędne do życia, stają się niepotrzebnym ciężarem. W zależności od długości podróży, warunków w jakich przyjdzie mi się znaleźć i rzeczy które chcę robić staram się zawsze brać połowę tego co początkowo spakowałam. Z doświadczenia wiem, że rzeczy których tak naprawdę potrzebujemy jest niewiele, a większość z nich można bez problemu nabyć po drodze. Wystarczy być elastycznym i kreatywnie wykorzystywać to, co mamy w plecaku. Dla przykładu złożona w kostkę bluza doskonale zastępuje ślicznego, puchatego jaśka i jest wbrew pozorom całkiem wygodna :) Oprócz niezbędnego minimum aby było się w co ubrać, co zjeść i czym umyć, nie ruszam się bez scyzoryka (cudowne, wielofunkcyjne narzędzie! Chwała wynalazcy!), latarki, płaszcza przeciwdeszczowego, mini apteczki, mapy, igły, nitki, markera, długopisu i zeszytu. No i oczywiście aparat, mój jest dość ciężki ale nie zamieniłabym go na żaden inny. Nie zapominajmy o wygodnych butach, najlepiej jednej parze "ciężkich" na nogach i sandałach lub klapkach aby nogi mogły odpocząć, bo odcisków nabawić się łatwo. Fajnie jest mieć też mniejszy plecak, gdy chcemy zwiedzić jakieś miejsce i niekoniecznie tułać się tam ze wszystkim co mamy, ale osobiście nigdy nie miałam okazji brać ze sobą takiego, gdyż zawsze ktoś mi użyczał :) Ludzi życzliwych jest dużo, i dla nich trzeba zabrać ze sobą uśmiech i pogodę ducha :) Rzeczy które nie ważą nic i nie zajmują miejsca w plecaku to te najważniejsze. Pozdrawiam!

Ja jako męzczyzna nie mam problemow z pakowaniem, zabieram zawsze najbardziej potrzebne rzeczy. To jest ubrania, wode mineralna, szczoteczke i paste do zębow, kawe(maly sloiczek), i najwazniejsze to tabletki, od bólu głowy oraz węgiel lekarski. Poza tym ładowarke do telefonu, i gotówke. Wszystko najczesciej wchodzi do jednego plecaka. A podrózowac kocham.

"A więc pakowanie? Znowu?" - to moje myśli w każdą środę, sobotę i niedzielę. 3 zespoły i do każdego trzeba przywieźć wszystkie garki ! Ponadto wszystko trzeba upchać do fiata Uno, w którym wszystko mieści się "na styk". Statywy koło koła zapasowego, duży bęben po lewej, pokrowiec z pałeczkami między dużym bębnem a średnim, talerze w pokrowcu pod werbelkiem, krzesełko na górze a plecak z kablami, laptop i mikrofony na siedzeniu pilota, podwójna stopa skręcona i na wycieraczce , nuty w zębach i ... już. Można spokojnie jechać, uważając na szpikulec z hi-hatu wbijający się w plecy... Nogi wszystkich stelaży winne być skręcona i złożone, koce amortyzować wstrząsy w transporcie samochodem, w którym amortyzatory są tylko w książeczce producenta na rysunku technicznym. Próba godz. 15, ja zaczynam pakowanie o 13:30, próba kończy się o 18, ja jestem w domu o 19, o 19:30 perkusja znowu w stanie jak na zdjęciu... Taki Belzebub gitarzysta sobie wpadnie z gitarką i kablem i co ? Piwo w ręce czy inny soczek i gotowy? takk.... i co? Poszarpie te druty i zadowolony... Wokalista z zeszytem z tekstami? Gdzie tu sprawiedliwość, dlaczego nie gram na flecie poprzecznym czy innym fagocie ? Pfff.. Ale mam ich w nosie. I tak jestem najgłośniejszy haha ! A co biorę obowiązkowo w dalszą podróż? Kogoś kto pomoże się rozłożyć :D Pamiętajcie, im więcej rąk do pracy tym lepszy komfort podróży. Starszy epizod z działalności w zespole o innym gatunku.. No dobra, powiem. Grałem jeszcze kiedyś na weselach. Skrzypek, który bardzo był wkurzający, gadatliwy, gotowy do gry w 30 sekund od wejścia na salę taneczną przygląda się z usmiechem jak "kręcę" śrubkami i wyciągam perkusjonalia z samochodu. Po otrzymaniu od mnie 30 sztuk 5 metrowych kabli do mikrofonów do rozplątania mina mu zrzedła i ucichł na ... 50 minut. Tyle zajęła mu ta przemiła robota. Jaki z tego morał? Dobry skrzypek nie jest zły, pod warunkiem że ma odpowiednie zajęcie. Czołem !

Ha!u nas najbardziej lubi się pakowac mój 12-letni syn Jakub.Przed corocznym wakacyjnym obozem pakuje się 3 miesiące wcześniej ponieważ boi się że nie nie zdąży się póżniej spakowac.Efekt tego jest taki że przez te 3 miesiące nie ma w czym chodzic i prosi żeby mu kupic nowe ubrania.A najlepszą metodą na wakacyjne pakowanie jest moja żona,potrafi spakowac każdą ilośc bagażu do naszego mini bagażnika.

Dla mnie największym problemem było zawsze pakowanie dzieci, stając twarzą w twarz z szafą każdego z nich wszystko wydawało mi się absolutnie niezbędne, zdarzało się też, że brałam rzeczy, które potem okazywały się nielubiane-absolutnie-nie-do założenia, generalnie zaś zawsze było tego za dużo. Teraz robię tak. Siadam sobie z dala od szafy i na spokojnie ustalam ile czego jest potrzebne, następnie wykonuję dla każdego listę tekstowo-rysunkową (nie wszyscy już czytają:)) i daję młodym ludziom razem z plecaczkiem z poleceniem napełnienia wg listy. Zawsze wszystko jest, jest lubiane, podoba się. Dzieci uczą się samodzielności i odpowiedzialności, wszyscy są zadowoleni. Tak samo z zabawkami - każdy dostaje listę: zabawka mała x1, książeczka do kolorowania x1, przytulanka x1. Wszyscy wszystko mają. Polecam :)

Podróżuję bardzo często, ponieważ dzielę życie na dwa kraje i dodatkowo inne zwiedzam. Baaardzo często zdarza mi się czegoś zapomnieć lub wziąć za dużo...bolączka roztrzepanych ludzi. Już kilka lat temu stwierdziłam, że nie ma na mnie rady i muszę wymyślić sposób, by wieźć bardziej poukładany żywot. Stworzyłam listę rzeczy, które zawsze (!) muszę mieć spakowane (choćby lekarstwa czy szczoteczka do zębów). Lista została powleczona plastikową folią i przypięta na amen do walizki. Od dobrych paru lat ta lista sprawdza się genialnie. Muszę jednak pomyśleć nad jej wydłużeniem...ostatnio (lecąc w kolejną podróż i będąc już na lotnisku) okazało się, że nie mam karty debetowej. Zawsze bardzo lubiłam się wypakowywać po podróży, jeszcze raz przeglądać przywiezione pamiątki i przypominać sobie mile spędzony czas. O tak, rozpakowywanie jest najlepsze. Pozdrawiam świątecznie :) Ola

Proces pakowania się jest ściśle powiązany z wyjazdem i w sumie nie można go uniknąć, nawet jakby się tego bardzo chciało i odkładało go na ostatni moment… Po prostu trzeba to przejść, a potem powinno już być tylko z górki :) W sumie nawet lubię się pakować, bo w głowie mam już wizję wypadu w jakieś fajne miejsce, więc zbytnio staram się niczym nie przejmować i podchodzę do tego z pozytywnym nastawieniem, bo właśnie dzięki dobremu humorkowi pakowanie idzie szybciej i przyjemniej. Warto zabrać się do tego odpowiednio wcześniej, unikniemy wtedy niepotrzebnego stresu i bałaganu. Wiadomo, że czasem wynikają nieprzewidziane okoliczności i trzeba się sprężyć, ale jeśli od początku wiemy, kiedy wyjeżdżamy to lepiej zacząć myśleć o pakowaniu odpowiednio wcześniej, niż potem pluć sobie w brodę, że mieliśmy tyle czasu, a nie wykorzystaliśmy go odpowiednio. Jestem entuzjastką planowania, więc do pakowania się wolę podejść w sposób uporządkowany. Lubię mieć wszystko zapięte na ostatni guzik (a w tym wypadku na ostatni suwak bagażu). Podstawą jest sporządzenie listy, ale o tym wie chyba większość. Ja robię zawsze dwie: w jednej rubryce piszę to, co chciałabym wziąć, później następuje wstępna przymiarka - sprawdzam, ile rzeczy wejdzie do bagażu i jeśli nie dam rady włożyć wszystkiego to zaczynam przepisywać tylko te najważniejsze rzeczy do drugiej rubryki. W miarę pakowania mogę dołożyć do niej rzeczy, które nie zostały w niej uwzględnione, a na które miejsce jeszcze się znajdzie. Na pewno nigdy nie zrezygnuję z książek, krzyżówek i laptopa – na te rzeczy zawsze miejsce musi się znaleźć ;) Nikt nie jest (niestety) jasnowidzem, więc nie można przygotować się na wszystkie niespodzianki, jakie mogą na nas czekać, ale warto poradzić się kogoś, kto był już w miejscu, do którego się wybieramy albo udać się do wujka Google i poszukać informacji na temat celu wyjazdu i warunków jakie panują w danym miejscu. Nie trzeba się wtedy bać, że zabierze się ubrania niedostosowane do pogody albo zapomni się czegoś przydatnego. Jeśli chodzi o typ bagażu to najbardziej uwielbiam pakować się do plecaka – wtedy nie ma możliwości targania ze sobą multum niepotrzebnych rzeczy, bo każdy woli nieść na plecach jak najmniej i trzeba się nieźle nagłówkować, aby dobrze spożytkować niezbyt dużą przestrzeń plecaka. Ale to właśnie rowerowe/piesze wędrówki z plecakiem są tymi, które najmilej wspominam, bo wtedy człowiek czuje się najlepiej, kiedy nie ma ograniczonych ruchów, a jedyny ciężar jaki musi dźwigać ma na plecach. Poza tym plecak równomiernie rozkłada ciężar na ramionach i jest wygodniejszy niż walizka. Czasem, na dłuższy wyjazd, trzeba się spakować do walizki, wtedy jest już więcej swobody w kwestii ilości rzeczy jakie można do niej włożyć w porównaniu z plecakiem. Ale oczywiście nigdy nie można przesadzić, bo wypchana po brzegi walizka nie jest ani lekka ani komfortowa w noszeniu. Trzeba jednak pamiętać o najważniejszych rzeczach typu np. dokumenty, gotówka, telefon, lekarstwa, aparat fotograficzny… , ale warto zostawić trochę luzu na ewentualne souveniry :) Aby zminimalizować wagę walizki powinniśmy zastanowić się, ile tak naprawdę ubrań będzie nam potrzebnych, bo przecież możemy je wyprać i dzięki temu zaoszczędzimy trochę miejsca, rzeczy najcięższe np. ręczniki, kurtki, zgodnie z oczywistą zasadą, lądują na samo dno, przedmioty o ostrych rogach kładę w centrum walizki, aby uniknąć przecięcia materiału bagażu, ubrania zawsze zwijam w rulon, buty kładę po bokach. Ubrania zajmujące najwięcej miejsca, w miarę możliwości, zakładam na siebie. Najczęściej nawet jeśli jestem pewna, że spakowałam wszystko co mi jest potrzebne to i tak chodzi mi po głowie taka myśl, że „chyba jeszcze czegoś zapomniałam”, ale z czasem można się oduczyć zadręczania się tym. Nawet, jeśli czegoś zapomnimy, to jeszcze nie koniec świata; trzeba się z tym pogodzić, widocznie tak miało być, i wykorzystać jak najlepiej czas wypoczynku. Warto zwrócić uwagę na fakt, że przemyślane spakowanie się jest jednym z elementów, gwarantujących spokojny, bezproblemowy i beztroski wyjazd. I tego każdemu życzę! :)

Ja pakować lubię się tylko w jedną stronę ;)...czyli wtedy kiedy gdzieś wyjeżdżam. Gorzej jest kiedy trzeba wracać, bo wtedy (przynajmniej ja) zawsze mam dwa razy więcej rzeczy do wpakowania do walizki niż wcześniej. A ze mną, jak to z kobietą nie jest łatwo - przyda się wszystko, 6 par butów bo nigdy nie wiadomo jaka pogoda będzie tam gdzie jadę, cała szafa ubrań bo nie wiem jaka okazja się trafi a przygotowanym być trzeba, wszelkie możliwe kosmetyki, suszarka i inne elektryczne gadżety, książki i inne "niezbędne" oczywiście rzeczy :). Oprócz zwijania ubrań w ruloniki, rozkładania warstwami na płasko, wkładania jedno na drugie i składania na zmianę (według jakiegoś wideo na YouTube) opatentowałam ostatnio nowy sposób, który dobrze się u mnie sprawdza. W zeszłym roku tuż przed Świętami wracałam z UK i do spakowania miałam (co tu dużo gadać) rzeczy więcej niż miejsca w torbie (łącznie z gumiakami, które jakoś dziwnie nie chciały się zmieścić :P. pomyślałam więc, żeby wykorzystać każde wolne miejsce - i to dosłownie! Skarpety i bieliznę poupychałam zatem w butach (najwięcej weszło do gumiaków, które w końcu "poczuły" się chyba potrzebne nie tylko w złą pogodę), niektóre koszulki ładnie zwinięte w ruloniki poukładałam dookoła dna w torbie, lżejsze swetry i bluzy również pozwijane w rulony znalazły swoje miejsce w różnego rodzaju pojemnikach (jakieś szklane pudełka na kawę/herbatę i inne) oraz kieszonkach. Tym sposobem zmieściło się wszystko :D

Pakowanie... Szczerze mówiąc, nie za bardzo lubię się pakować, ponieważ zawsze jest to związane z zakłóceniem jakiegoś porządku, który mam w szafie, szufladach... Choć z drugiej strony mogę znaleźć rzeczy, których dawno nie widziałam ;) Pakowanie zaczynam od zdecydowania, jaką mogę wziąć torbę lub walizkę. Kładę na środku pokoju i patrzę... Następnie robię przegląd niemal wszystkich ubrań i - bez żadnych sztywnych reguł - wybieram te, które mogłabym, chciałabym wziąć: ładne, kolorowe, nowe, wygodne, eleganckie, przydatne itp. Po takiej wstępnej selekcji wiem, że jest ich za dużo, ale tu rozpoczyna się najważniejsza rzecz: wizualizacja. Wiedząc, gdzie, po co i czym jadę (póki co nie wyjeżdzałam nigdzie na dłużej niż miesiąc, a najczęściej odbywam wypady kilkudniowe), zaczynam sobie wyobrażać przebieg zdarzeń i przy okazji dobieram rzeczy, które będą mi potrzebne. Najważniejsze jest, aby dobrze wyobrazić sobie pierwsze dni. Wygląda to mniej więcej tak: "Kiedy wstanę o 6. rano, będę musiała się ubrać (biorę wygodne ubrania do podróży), może być zimno, więc wezmę sweter. W czasie podróży muszę jeszcze mieć dokumenty, pieniądze, a także coś do jedzenia (kładę to wszystko w jednym miejscu). Kiedy już dojadę będzie wieczór, więc będę chciała się umyć (zabieram ręcznki, szczotkę i pastę do zębów, kosmetyki), przed snem będę czytać i modlić się (zabieram książkę, Biblię, notes, długopisy), a potem pójdę spać (potrzebna piżamka i być może śpiwór lub pościel, skarpetki, jeśli będzie zimno, poduszka)..." I tak robię z kolejnymi dniami: staram się mieć wygodne ubrania na każdy dzień, biorę także pod uwagę to, co planuję robić i co być może będę robić. Wszystko kładę w jednym miejscu, a pod koniec rozmieszczam. Unikam "zbędnego balastu" (moje osobiste zdanie): zazwyczaj rezygnuję z malowideł (w ramach wygody i oszczędności czasu na wyjeździe) i biżuterii (zabieram tylko drobne kolczyki i ewentualnie pierścionek), która w wielu przypadkach może być zmartwieniem (a jeśli zgubię, a jeśli zepsuję, a jeśli ukradną...). Jeśli pod koniec okaże się, że mam jeszcze miejsce, to zabieram ubrania, które lubię i mi się podobają (może niektórzy mają takie rzeczy "lubię to, choć nie wiem na co mi to będzie"), choć teoretycznie "wizualizacja" wykazała, że mogą mi się nie przydać. Ewentualnie mogę zapoakować więcej słodyczy ;) Być może mój sposób - który rzeczywiście nazywam wizualizacją - wydaje się chaotyczny, ale pasuje on do mnie :) daje mi poczucie, że nie zapomnę o najważniejszych rzeczach. I jeszcze jedna rzecz: jak wspomniałam na początku, pakowanie (na pewno u mnie) wprowadza pewien chaos. Kiedyś zostawiałam po sobie bałagan i po powrocie z podóży musiałam zaczynać od sprzątania, ale nauczyłam się zostawiać porządek i jeśli się okaże, że wrócę zmęczona po długiej podróży (często jestem kierowcą), to mogę od razu wziąć prysznic i iść spać, zamiast zabierać się do odgarniania łóżka. Pozdrawiam :)

Ja zawsze pakuję się na "za pięć dwunasta", czemu towarzyszą wyrzuty sumienia i mocne postanowienie poprawy:). Moją metodą jest brak metody: wrzucam do torby często przypadkowe rzeczy i po obiektywnym stwierdzeniu, że nie zmieści się nic więcej, ładuję tam drugie tyle. Plus tego organizacyjnego chaosu- z uwagi na brak czasu, dylematy nie mają racji bytu.

Pakowanie sprawia mi wielką frajdę , ponieważ lubię podróżować poznawać nowe miejsca i ludzi.Wkładając ubrania do torby lub walizki ( niestety rozwaliła mi się po ostatniej podróży :( ) zastanawiam się czy trafie z pogodą :) Wybierając się nad Polskie Morze trzeba zawsze zabrać "kurtkę wiatrówkę " i parasol- taki klimat naszego Bałtyku, natomiast wyjeżdżając w góry należy bezwzględnie zabrać ze sobą gruby pulower , zaufajcie mi, te rzeczy są sprawdzone i niezbędne. Co do techniki pakowania , to najprostszym sposobem jest układać płaskie rzeczy tak jak ( koszulki , spodnie , klapki ) na spód torby , miękkie rzeczy w środek torby, do miękkich zaliczamy ( sweter , kurtka , ręczniki ) Na górę kosmetyczkę , aparat itp itd. Delikatniejsze ,rzeczy takie jak np alkohol w butelce szklanej wkładamy w środek torby aby się nie pobił i nie po rozlewał. Na końcu siadamy na w/w torbę i staramy się ją zapiąć :) Oczywiście pisze to jako mężczyzna , bo technika pakowania i zapinania mojej Żony , łamie wszystkie podstawowe prawa "techniki i fizyki " Pozdrawiam Tomasz

Witam!!! W czerwcu wybieramy wraz z mężem się na trzy tygodnie do Azji (ostatnim razem byliśmy miesiac). W podróży mamy dwa plecaki podręczne, (z czego jeden to jest sprzęt fotograficzny) i jeden plecak 65 litrów. Przy pakowaniu głównym założeniem jest minimalizm. Zawsze mamy w głowie to, ze chcemy przywieźć coś z podroży, zatem połowa rzeczy z plecaków musi w powrotnej drodze zniknąć. Zasad pakowania jest kilka: 1. Jak najmniej ubrań i tak trzeba prać na miejscu, samemu lub w miejscowych pralniach, trzeba tez pamietac ze na miejscu mozna kupić fajne rzeczy w atrakcyjnych cenach. 2. Większość rzeczy jakie zabieram to takie, które mogę bez żalu zostawić na miejscu. Cały rok zbieram ubrania, na specjalną "stertę podróżnicza". Są to rzeczy, w których już na co dzień nie będę chodziła a na wyjazd są w sam raz i nie zal się z nimi rozstać. 3. Bardzo fajną rzeczą są ręczniki turystyczne, mało miejsca, szybko schną. Na ciepłe klimaty przydatny jest śpiwór letni, zajmuje bardzo mało miejsca. Przydał mi się kilka razy, kiedy to stan zastanej pościeli hotelowej był szaro- bury i groziła mi nieprzespana noc, zaszywałam się w tym śpiworku i po sprawie :) 4. Książka, zeszyt, długopis jest niezbędny podczas długich podróży np. pociągami. 5. Lekarstwa na wszelkie dolegliwości, które mogą nas dopaść. 6. Kosmetyki - tylko miniaturki na start, potem zawsze kupuje na miejscu. 7. Wszelkie ładowarki, przemyślane, jak najmniej. 8. Komputer - ja biorę ze sobą starego wysłużonego notebooka, potrzebuje go po to, żeby mieć połączenie z internetem i zgrywać zdjęcia lub w czasie drogi obejrzeć film. Przy ew. kradzieży lub zniszczeniu jedyny lament jaki będzie to sentyment po stracie czegoś bliskiego :) 9 Buty- to największy zabieracz miejsca. Sandały mam na nogach, w plecaku japonki i buty trekingowe. Ich ogromną przestrzeń wykorzystuje do zapakowania skarpet i innych małych przedmiotów. 10. Dokumenty, ważne telefony alarmowe koniecznie podwójne kopie dla mnie i dla męża, skany i kopie na mailu, do tego kilka zabezpieczeń na sobie w postaci portfeli dyskretnych. 11. Telefon - jeden smartphone, niezbędne urządzenie jeśli się przyzwyczaisz do niego :) i drugi (stara nokia) tak na wszelki wypadek. 12. Scyzoryk, spork, latarka, igła nitka :) W zasadzie to już chyba wszystko, dzięki temu mam już gotowa listę na czerwiec :) Ludzie, których spotykaliśmy podczas naszych podroży, zazwyczaj bardzo się dziwili, że jesteśmy w stanie się spakować w jeden plecak :) Jak już napisałam minimalizm – w podróży nie potrzebujemy tych wszystkich rzeczy, którymi się otaczamy na co dzień, a już szczególnie, kiedy mamy to dźwigać na własnych plecach. Mamy 15 kg bagaż a pakujemy zazwyczaj ok. 10 kg , za to jak wracamy :)))) 30 kg byłoby MAŁO!!!! :)))) Pozdrawiam Renata

He he. Dobry sposób :) Nie wiem tylko, kto u nas może robić za bardziej zorganizowanego :)

Pakowanie!Uwielbiam:) Bo to oznacza wyjazd i przygodę. Czy wyjeźdzam sama czy z przyszłym mężem przyjemność pakowania przypada mi, ponieważ wychodzi z założenia, że JA to zrobie najlepiej:) W zależności od formy podróżowania staram się zabrać to co najważniejsze, bez czego nie mogę się obejść. Inaczej pakujemy się w góry a inaczej nad morzem ale zawsze przyświeca temu jedna i ta sama metoda - zabieram jak najmniej, to co najmniejsze i najlżejsze i oddaje do noszenia memu przyszłemu:D

Lubię etap pakowania - dla mnie oznacza on, że planowana podróż jest już blisko (mam szczęście jeździć tylko w miejsca, które sama sobie wybiorę, więc im bliżej podróży, tym bardziej zadowolona jestem). Z reguły pakowanie rozpoczynam od uświadomienia sobie co zamierzam podczas podróży robić. Jadę przede wszystkim wylegiwać się na plaży, zwiedzać nowe dla mnie, ciekawe miejsca czy raczej będę zdobywać górskie szczyty? Od tego w największym stopniu zależy co zapakuję do walizki. Kiedy wiem już czemu "poświęcę się" w czasie podróży, układam listę potrzebnych rzeczy, ale wg własnego schematu:). Najpierw rozpisuję kategorie potrzebnych rzeczy (kosmetyki, ubrania, dokumenty, inne). Drugi etap to wpisanie niezbędnych rzeczy do każdej kategorii, wraz z ilością sztuk, które zamierzam zabrać. Gotową listę odkładam i nie zaglądam do niej przez dzień - dwa. Potem przeglądam jeszcze raz, dopisuję to, czego brak nagle odkryłam, czasem skreślam coś, co po zastanowieniu wydaje się zbędne. Na kilka dni przed podróżą robię przegląd rzeczy, które planuję zabrać i odkładam je w przygotowane wcześniej po temu miejsce. Dzięki temu na dzień przed wyjazdem nie odkrywam, że muszę jeszcze uprać połowę bluzek a krem właśnie się skończył. I w zasadzie to wszystko:). Takie działanie pozwala mi się zorganizować i jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się, że nie miałam przy sobie czegoś naprawdę potrzebnego (choć mam tendencję do zabierania nadmiaru rzeczy...)

Zawsze mam przygotowaną listę którą uaktualniam po każdym wyjeździe o pozycje których mi brakowało i ewentualnie usuwam te które okazały się zbyteczne. Na wycieczki zagraniczne obowiązkowo zabieram podstawowe leki.i opatrunki z uwagi na dziecko natomiast na wyjazdy krajowe oprócz ubrań i środków higieny zabieram kilka narzędzi, latarkę i multitoola Leathermana. Cenię sobie rzeczy wielofukcyjne i uniwersalne ale muszą być najwyzszej jakości aby nie rozpadły się w krytycznym momencie :-) Pojemniki lub garnki, jeśli jest ich kilka wkładam jeden w drugi a pozostałe miejsce wypełniam drobnymi przedmiotami jak obcinacz do paznokci, nitkę, igłę, widelec, nóż, szczoteczka, pasta do zębów, jakiś krem, maszynkę do golenia. Wszystkie te rzeczy owijam papierem żeby nie stukały wewnątrz naczynia. Wolne przestrzenie w walizce lub torbie wypełniam zwiniętymi skarpetkami i bielizną. Płaszcz przeciwdeszczowy nie jest drogi i można go kupić prawie w każdym kiosku więc go nie zabieram Biorę jednak swój ręcznik. Pakowanie zgodnie z wcześniej przygotowaną listą sprawia mi wiele przyjemności a dodatkowo mam pewność że wszystko co niezbędne jest spakowane i nie przeoczone. Rzeczy uprzednio układam na podłodze posegregowane według przeznaczenia np. ubrania, środki czystości, leki i przyprawy, narzędzia itd. Czerpie wiele satysfakcji gdy w nieoczekiwanym momeńcie nic mnie nie zaskakuje - bo wszystko posiadam. Pozdrawiam

Od zawsze pakowanie jest zmorą naszej rodziny. Mam wrażenie, że nawet idąc na herbatę do sąsiadki, najchętniej wzięłabym w pełni zapakowaną walizkę (przecież nigdy nie wiadomo, kiedy przyda się kurtka przeciwdeszczowa, suszarka czy strój kąpielowy:). Żeby całego funduszu przeznaczonego na urlop nie wydawać na nadbagaż, w naszej rodzinie pakuje nas mąż. Ja układam wszystkie niezbędne rzeczy na łóżku, a On trzeźwym okiem robi selekcję (okazuje się wtedy, że np. jadąc na weekend w góry szpilki nie są niezbędne, mimo iż tak ładnie w nich wyglądam). Aby, małżeństwo nie rozpadło się mąż pozwala mi na drobne ekstrawagancje - jedna zbędna nieuzasadniona rzecz na jedną walizkę, każda kolejna musi mieć dobre uzasadnienie (dzięki temu pakowanie bywa zabawne i nie towarzyszy mu poczucie porażki, a żaden wyjazd nie skończył się rozwodem). Lecąc w przyszłym roku na narty, rozważam zapakowanie się w torby próżniowe - niby waga zostanie taka sama, jednak ile ciepłej odzieży więcej będę mogła wziąć ze sobą...

Ja robię zawsze plan. Ustalam na ile dni wyjeżdżam (3 dni czy pół roku) i co tam będę robiła, biorę pod uwagę pogodę... Moją absolutną podstawą na 3 dni będą: - 2 pary spodni (1 z tego na sobie) - 3-4 bluzki (1 na sobie, 1 na spanie, albo +1 na spanie) - bielizna, skarpety - sweter 1 albo 2 + kurtka wg pogody ewentualnie czapka, szalik... (1 para spodni starcza, ale to na wypadek, gdyby jedna para miała się ubrudzić lub przemoknąć) - kosmetyki podstawowe - 1 książkę (po prostu mam) - elektr...

- elektryczne rzeczy (kamera, baterie, karty, ładowarki, telefon itp.) - 1 buty + klapki - ręcznik - kanapki z domu bo są tanie Myślę, że na 3 dni to musi starczyć + pieniądze (a to czego nie mam da się kupić!). Na 2 tygodnie będę planowała podobnie w zależności od tego czy będzie dostęp do pralki. Podstawą jest branie jak najmniej, choć zawsze ciężko coś odrzucić. Na pół roku pakuję znacznie więcej, na ciepłe i na chłodne dni, bo cóż... pogoda jest zmienna. Biorę rzeczy może mniej potrzebne:P

Do samolotu: 1. Bagaż podręczny (wierzę, że nie zgubię) - elektronika (cenny sprzęt dla mnie) - biżuteria - dokumenty, paszport - to co cenne 2. Bagaż duży, który oddaję (całą reszta): - ubrania - kosmetyki - buty - itp. Do samochodu można mniej planować, bo często jest więcej miejsca, więc czasem wrzucam i mniej się zastanawiam. W góry biorę plecak, bo tak wygodnie. Pakowanie wg planu na 3 dni (mniej więcej) + duży worek na śmieci jako coś przeciwdeszczowego, też na plecak i kanapki!

No i warto sobie w głowie prześledzić cały przebieg wycieczki i według tego się pakować. Przebieg dnia: - wstaję myję zęby (szczoteczka do zębów, pasta, ręcznik...) - przygotowanie do spania (piżama, myję się czyli mydło, pasta...) Myślę o tym, żeby mi było w ubraniach wygodnie i praktycznie, dlatego przepiękne szpilki zawsze zostaną w domu. Ale ponieważ czuję się źle bez książki pod ręką to zabieram zawsze jakąś. Telefon, kamerę, aparat...

Teraz pakowanie w całości: - najpierw zapisuję na kartce te rzeczy które są dla mnie ważne a których nie chcę zapomnieć, np. rzeczy których używam, więc mogę zapomnieć spakować. - zapisuję listę co wziąć i ile mniej więcej - wyjmuję z szafy wszystko co może mi się przydać - dopasowuję ubrania żeby do siebie pasowały i odrzucam to czego za dużo wyjęłam - zwykle nawet jak mam cały miesiąc to pakuję się 3 godziny przed wkładając wszystko do walizki jak leci, bo nie chce mi się wcześniej tego robić

Przepraszam za całe wypracowanie, ale ja krócej nie umiałam. Opisałam mniej więcej co spakować na wycieczki. Na wyjazd gdzieś, bo ktoś ma ślub pakuje się oczywiście całkowicie inne rzeczy, ale opis sobie daruję. A to co jest musi starczyć. Często mi się zdarza pakować, więc to taka niezorganizowana rutyna. Za niedługo wyjeżdżam znowu, więc przydała by mi się duża walizka na kółkach! Pozdrawiam wszystkich pakujących się!

Ps. Jaśka bym nie brała, gdyby miał mi przeszkadzać przy już 3 innych walizkach... no chyba że do samochodu, albo tylko na przejazd autobusem, to może i tak! :)

Jak się spakować? Mój wyjazd, czy wyjście z domu, zawsze poprzedzone jest logicznymi pytaniami: - kto ze mną jest? - jak długo będę poza domem? - jak się będę poruszać? - jaka jest pora roku? - jaki jest charakter wyjazdu? - co będzie na miejscu? - jakie są szanse dokupienia braków i jaki jest tego sens? - ile mam kasy? Im krótsze wyjście, tym jest krócej ;-) Przy pakowaniu na dłuższy wyjazd najważniejsza zasada: wszystko, absolutnie wszystko ma być czyste i suche!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Potem szykuję rzeczy zgodnie z porami dnia: - na spędzenie dnia (ubrania, buty, okrycia, ekwipunek), - do jedzenia, - do spania (na czym, pod czym, w czym, kosmetyki, ręcznik), - zabawki dla dużych i małych, - prezenty, - dokumenty Takie pytania odpowiedzą na następujące rozterki: Do czego się spakować?, ile czego zabrać? Wszystko co zdecydujemy zabrać, układam na podłodze. Potem odkładam rzeczy, które mogę zostawić, i jeszcze raz to samo. Czasem część rzeczy musi zostać zweryfikowana ponownie, bo się nie zmieściło!

A ja lubię się pakować. Lubię rozmyślać, co przyda mi się w podróży, której tak oczekiwałam, która zawsze jest spełnieniem kolejnego marzenia. Skrupulatnie składam ubrania, elegancko i z klasą układam je w walizce. Jednak w momencie życia, w którym aktualnie się znajduję, pakowanie i planowanie nie przychodzi mi łatwo. Moja kolejna podróżnicza przygoda trwać będzie aż trzynaście miesięcy... Odzież tylko na jedną porę roku? A może jeden zestaw do przeżycia tygodnia, a resztę dokupię na miejscu? Szkoda mi ulubionego płaszcza, ale czy będzie mi on potrzebny w słonecznej Kalifornii? Trampki czy sandały? Hm... jeszcze mama i tata niespakowani. Czy zmieszczą się do mojej walizki? :)

Nie cierpię pakowania! :( Co nie znaczy, że nie umiem. Z czasem nawet dochodzę do coraz większej wprawy, ale do polubienia jeszcze daleka droga. Znacznie bardziej nie lubię jednak "nie-wyjeżdżania", więc co jakiś czas biorę plecak i myślę co do niego wrzucić... Paradoksalnie, im dłuższa podróż, tym mniej problemów. Skoro i tak nie można wziąć ze sobą całego dobytku, skoro i tak trzeba co kilka dni robić pranie, to znacznie lepiej robić to częściej niż rzadziej - a dzięki temu nosić mniej, w tym także nieświeżych ubrań czy bezużytecznych rzeczy. 3 komplety bielizny, chustka na głowę, kilka koszulek, dodatkowe spodnie, coś z długim rękawem, jakaś bluza czy cienka kurtka, klapki. Plus strój kąpielowy i cienka sukienka, jeśli w planach jest jakaś plaża. W zależności od pory roku, może się zdarzyć, że większość tego wraca do Polski "na mnie", a nie w plecaku. Dzięki temu jest w nim więcej miejsca na pamiątki z podróży :) Wbrew pozorom, ubrania zajmują tylko nieznaczną część plecaka. Następna warstwa to leki - tych za to jest zdecydowanie więcej podczas dłuższych (a raczej dalszych) podróży. Jednak i ta część z czasem ewoluowała - przecież apteki są wszędzie, tabletki na gardło można dostać na każdym rogu, a np. indyjski odomos lepiej się nakłada, ma przyjemniejszy zapach i - co nie bez znaczenia - kosztuje tylko ułamek tego, co polecana powszechnie mugga. Kolejny niezbędnik - kosmetyczka. Jednak czy na pewno musi być bardzo wypakowana? Najlepiej zabrać kilka małych kosmetyków na początek, a to, co będzie potrzebne, kupować na miejscu. Im dłużej później trzeba nosić plecak, tym łatwiej odpowiedzieć sobie na pytanie: czy poza mydłem, szamponem, pastą do zębów, dezodorantem i kremem "uniwersalnym" (do twarzy i ew. ciała) na pewno potrzebuję czegoś więcej? :) Każda z tych rzeczy waży znacznie więcej z każdym kolejnym dniem z plecakiem na plecach... W tym momencie zajęte mam około pół plecaka. Zdawałoby się, że będzie lekki. Jednak dobrowolnie obciążam go kolejnymi kilogramami, wkładając sprzęt fotograficzny. Z niego nie zrezygnuję, więc tym dokładniej muszę zaplanować wcześniejsze "warstwy". Dociążam ładowarkami, jakąś książką na drogę. Do tego scyzoryk (chyba, że podróżuję tylko z podręcznym bagażem), czołówka, mały igielnik, kilka metrów sznurka, kilka woreczków strunowych i parę cienkich reklamówek. Zapinam plecak. Mogę ruszać.

Ostatnio cały swój dobytek z ostatnich 9 miesięcy życia spakowałem w plecaku o pojemności 80l w niespełna godzinę. Nie licząc komputera stacjonarnego i laptopa. Ale to inna bajka. Na podróże weekendowe mam prostą zasadę: im mniej - tym lepiej. Po co dźwigać coś co-może-nam się przydać - lepiej zabrać to co-na pewno-się przyda - bez reszty się obejdziemy. I tak w 12-calowym plecaku lądują (poza 12-calowym laptopem): - kosmetyki w turystycznych rozmiarach: żel&szampon w jednym, pasta do zębów + szczoteczka, - czytnik, - aparat z obiektywem, - system antywstrząsowy w postaci longsleeve’ów, gaci i skarpet: 1 sztuka/para na każde 2 doby pobytu gdzieś (w lecie więcej;-)), - telefon (karta SIM pod baterię, żeby nie zgubić!), sezamki, portfel i dokumenty do kieszeni. - śpiwór i ręcznik bierze Pola, ew. ja pod pazuchę i udaję, że jestem w ciąży ;-), - czapka na głowę, tylko ściągam ją przy odprawie paszportowej, bo mnie nie poznają ;-) O ile szwy wytrzymają, jest komfortowo i kompaktowo. Na dłuższe wypady, wiadomo - walizka i ładujemy obiektywy, statywy i co tylko ;-).

Pakowanie bagażu to trudna sprawa, dla jednych przykry obowiązek, dla drugich dobra zabawa. Ja zawsze z tą czynnością mam problemy i doświadczam wtedy niepotrzebnej tremy. Wiem dokładnie, że wiele rzeczy potrzebuje, a miejsca w torbie podróżnej ciągle brakuje. Kiedy tzw. niezbędnik do torby mej włożę, to już z pewnością nic więcej tam nie dołożę. Zapiąć się jej nigdy nie da i następuje wówczas dla mnie bieda. Wyciągnąć połowę rzeczy muszę, a na samą myśl już się duszę. Bo cóż wybrać? – dylemat jest duży, a wszystko się przecież przyda podczas podróży. Ze skarpetek i słodyczy zazwyczaj rezygnuję i zaraz po przyjeździe na miejscu je sobie kupuję. Problem jest wtedy, gdy z powrotem do domu trzeba się pakować, bo bagaż jest większy i nie da się wszystkiego schować. Z rozsądkiem i umiarem dokonujmy pakowania, aby mieć z tej czynności chwile do radowania.

Od małego dużo wyjeżdżałam, a to na krótkie weekendowe wyprawy, a to na regularne dwutygodniowe "wyprawy". Możecie sobie wyobrazić jak wyglądało takie dziecko jak ja - w wieku np. 8 lat, które zaczynało się pakować z listą na dwa tygodnie przed wyjazdem! Musiałam mieć wszystko naszykowane, nakupione, wyprasowane - taki przerąbany żywot perfekcjonisty! Zawsze miałam największe torby, ale byłam przygotowana na wszystko! Zawsze byłam dobrze zorganizowana, nawet leki na wszystko miałam naszykowane na zapas gdyby ktoś potrzebował! Każdy z przymrużeniem oka patrzył jaki to fenomen ze mnie wyrośnie ;) Życie samo wszystko zweryfikowało! Wyjechałam do innego miasta, część rodziny jest 400 km ode mnie, następna część 700 km, mama w innym państwie! Wyjazdy są i będą częste - a ja zamieniłam wielką torbę na średniej wielkości walizkę jeszcze z luzem :) A na krótkie wyjazdy nawet wystarcza bagaż podręczny! Dzięki czemu to wszystko się udaje? Kiedyś nie było mini wersji kosmetyków - teraz nawet mini pasty do zębów można kupić! Nie mówiąc już o nakładkach na palce zastępujące szczoteczki do zębów! Żel 2 w 1 do mycia ciała i włosów. Małe chusteczki odświeżające, składane szczotki do włosów już z lusterkiem! Żyjemy w czasach gdzie mamy tyle sposobów ułatwienia sobie życia! Super lekkie i zajmujące mikroskopijną ilość miejsca kurtki! Wręcz mikro rozmiarów aparaty, mp3, tablety zamiast laptopów! Książki w formie ebooków! Teraz można zabrać ze sobą cały świat w jednym elektronicznym urządzeniu! Pakowanie nie jest problemem kiedy umiemy sobie zrobić listę! Co potrzebujemy do higieny/ utrzymania czystości! Weryfikacji gdzie jedziemy, jakie będą warunki zarówno pogodowe jak i bytowe - czy będziemy więcej chodzić na trasach np. w górach, czy zwiedzać miasta! Oczywiste jest to, że do różnych wypraw wymagana jest inna odzież, ale możemy łatwo dopasować z dosłownie kilku rzeczy garderobę na kilka dni! A jak coś zapomnimy? Zawsze możemy kupić, dlatego najważniejsze w planowaniu jest gotówka :)

Zainspirowana książką "Autostopem przez galaktykę" w każdą podróż zabieram z sobą ręcznik. Można się nim przykryć lub owinąć dla ochrony przed chłodem, zawinąć na głowie jako czapkę. Może nam wyznaczać granicę łóżka gdy się śpi pod gołym niebem. Wymachując ręcznikiem, można odganiać komary lub w razie niebezpieczeństwa dawać sygnały alarmowe – no i oczywiście można wycierać się nim, jeżeli ciągle jeszcze jest dostatecznie czysty. Oprócz ręcznika obowiązkowo aparat fotograficzny dla zapisania w postaci obrazu wszystkich niezapomnianych chwil. Reszta ekwipunku w postaci zamienników odzieży z wyjazdu na wyjazd zajmuje coraz mniej miejsca ;)

zgłosiłam się przed chwilą do konkursu :p

super :)

Pakowanie się zdecydowanie mnie przeraża. Zawsze mam wrażenie, że czegoś zapomniałam i że to właśnie najważniejsza rzecz. Moja przyjaciółka kiedyś na parutygodniowy wyjazd nie wzięła żadnej bielizny - to dopiero nazywa się pech! Dlatego znalazłam swój sposób na pakowanie się - robię sobie listę. Parę dni przed wyjazdem wyciągam dużą kartkę i zapisuję wszystko, co może mi się przydać. Gdy w końcu wyciągam walizkę i zaczynam weryfikuję rzeczy zapisane na kartce - zabieram tylko to, czego potrzebuję. Dzięki temu unikam nerwowego latania po pokoju i myśli "o matko, wczoraj jeszcze pamiętałam co miałam wziąć!". Mam nadzieję, że mój sposób komuś pomoże. Pozdrawiam. :)

Często podróżuję i to uwielbiam dlatego ani ja ani moi bliscy nie są w stanie zrozumieć mojej ogromnej niechęci (nawet nie wiem do czego mam większą) - pakowania! Jak wiem że gdzieś mam jechać to wielka radość po czym chwila zwątpienia - pakowanie się;/ Zawsze się długo zastanawiałam co zabrać, wielkie dumania, rozmyślenia, zapisywania na kartce do czasu gdy rok temu w autobusie ukradli mi bagaż z którym wybierałam się na 2 tygodnie w góry. Tak, mam takie szczęście że jak to mówią "jak ptak leci to nawet nie uciekam". Od tamtej feralnej pory jeszcze bardziej nie lubię się pakować ale przynajmniej wiem że łądowarkę i kosmetyczkę trzeba wozić ze sobą! niestety wszystkiego się nie da mieć przy sobie. Kończąc, moje pakowanie jest ekspresowe bo tego nie lubię więc staram się zrobić to jak najszybciej by cieszyć się podróżą a nie wizją długiego pakowania - najważniejsze rzeczy - bielizna, czyste ciuchy, wygodne buty, kosmetyczka, łądowarki aparaty. Resztę się kupi jako pamiątki z podróży:)

Większość moich poprzedników dość dokładnie opisała co trzeba ze sobą wziąć więc stwierdziłam, że nie będę się powtarzać i pisać o rzeczach oczywistych (jak kasa, paszport, bilety, aparat, apteczka itp, itd), ale podzielę się kilkoma uwagami które mogą okazać się przydatne szczególnie dla początkujących podróżników :) 1. Lista to podstawa - tworzona odpowiednio do celu i miejsca wyjazdu (ja mam w głowie taka listę 'bazę', którą przelewam na papier zanim przystąpię do pakowania i do tej bazy dorzucam rzeczy typowe dla danego wyjazdu). Potem już tylko pakowanie i wykreślanie z listy! UWAGA! warto zachować taka listę i po powrocie ja zweryfikować - wykreślić co było zbędne i dorzucić to czego być może na niej zabrakło - w ten sposób sami dojdziemy do perfekcji (uważam, że tak jest najlepiej bo jednak różnimy się od siebie upodobaniami i przyzwyczajeniami i to co dla jednej osoby jest niezbędne dla drugiej może być tylko niepotrzebnym balastem) 2. Warto też jeżeli to możliwe przygotować sobie rzeczy do spakowania przynajmniej dzień wcześniej, a potem przed samym spakowaniem jeszcze raz je przejrzeć - z reguły ok 1/3 okazuje się zbędna :) 3. Kosmetyki koniecznie w małych pojemniczkach (ostatnio ze zgrozą obserwowałam walizkę koleżanki - pół tej walizki zajmowały kosmetyki - 500 ml szampon i taki sam żel pod prysznic na 10 dniowy wyjazd to zdecydowanie przesada - skończyło się na tym, że po zakupieniu pamiątek i lokalnych alkoholi nie była ona w stanie zmieścić się w limicie bagażowym i musiała płacić za nadbagaż). 4. Warto zabrać coś czym będziemy mogli się podzielić ze współtowarzyszami podróży lub obdarować nowo poznanych tubylców - to zawsze miły gest, który jest wyrazem sympatii albo pomaga przełamać lody. Wybierając się do innego, zwłaszcza biedniejszego kraju warto poszperać po necie i dowiedzieć się jakie drobne upominki są tam 'na topie' - ja np. ostatnio będąc na Kubie nie wiedziałam niestety, że wszyscy proszą o długopisy i nie zabrałam większego zapasu czego bardzo żałowałam bo jeden mały długopis a tyle radości potrafi sprawić. 5. Bardzo fajną sprawą jest uniwersalny adapter - jedno małe urządzenie a pasuje do wszystkich gniazdek więc żadne otwory nas nie zaskoczą. 6. Mała szmatka (taka zwykła do kurzu) - nie waży prawie nic i miejsca nie zajmuje wcale, a już tyle razy okazała się niezastąpiona jak trzeba było umyć obłocone buty, wyczyścić zlew przetrzeć, stolik czy cokolwiek innego. 7. Jedną z ważniejszych rzeczy jest umiar i zdrowy rozsądek - zdecydowanie przychodzi z czasem :) oraz wyciąganie wniosków po każdej podróży i nie zapominanie o nich przy następnym pakowaniu :)

W konkursie udział weźmiemy Bo walizki bardzo chcemy Choć z plecakiem wyjeżdżamy Na walizki się nie obrażamy Nasze wielkie pakowanie Jedno wielkie zamieszanie Kilka godzin prosta sprawa Ostatni wieczór trwa ta zabawa Plecak jeden jest na stanie Mało miejsca na ubranie Które bluzki, które spodnie? Żeby było nam wygodnie Halo nocnik, powie Gabryś Moje Lego! Maksio krzyczy Kasa, paszport, bilet jest Nasze wyjazdy są the best pozdrawiamy:) Maniek i Dorotka

[...] Jeszcze raz dziękujemy wszystkim za udział w konkursie i z czystym sumieniem polecamy wszystkie porady i komentarze, które dostępne są tutaj. Warto je poczytać pod tym linkiem. [...]