Gród na Górze Birów

Gród Birów

Góra Birów jest jednym z bardziej uroczych miejsc na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Z niej roztacza się wspaniały widok na Zamek w Ogrodzieńcu i malowniczą okolicę. Na niej z kolei znajduje się gród, który imituje średniowieczną osadę słowiańską. Spłonęła ona prawdopodobnie w czasie walk polsko-czeskich w I połowie XIV wieku. Dowodem na to mogą być odnalezione czeskie lub śląskie monety. Gród położony jest na wysokości 460 m n.p.m. Jego budowę zakończono w 2008 roku. Składa się z budowli mieszkalnych, a raczej jednej chaty, strażnic, palisady i wieży obserwacyjne, kamiennego muru, bramy oraz wieży strażniczej. W chacie znajduje się wystawa narzędzi, wykopalisk archeologicznych i przedmiotów codziennego użytku. Zdecydowanie ciekawiej wygląda ta „osada” z lotu drona niż z bliska.

Warto natomiast podkreślić walory antropologiczne i geologiczne tego regionu. Wapienne skałki, które tu występują na Górze Birów, tworzą sieć jaskiń. W okresie neolitu mieszkali w nich ludzie, po których pozostały najstarsze krzemienne narzędzia. W czasie prac architektonicznych znaleziono naczynia, ozdoby z brązu i żelaza. Badania wykazały, że 30 tys. lat temu właśnie łowcy niedźwiedzi i reniferów zamieszkiwali w jaskiniach Góry Birów. W I i II tysiącleciu p.n.e. powstała pierwsza osada rolnicza. Krzemień z tych okolic był wykorzystywany przy produkcji narzędzi i broni. W VI-V w. p.n.e. była w tym miejscu osada. W IV-V w n.e. zamieszkiwały tu plemiona germańskie. Ostatnią osadą na Górze Birów była w VII wieku osada słowiańska.

W czasie badań archeologicznych znaleziono przede wszystkim broń: groty strzał, topory, noże, oszczepy, bełty oraz elementy wyposażenia jeźdźców i koni: ostrogi, strzemiona, podkowy itp. Te elementy wskazują, że była tu strażnica wojskowa, położona na granicy Królestwa Polskiego od czeskiej strony Śląska.