25 stycznia 2017 o 14:33
Wow! Jestem zafascynowana projektem tej strony. Czuję się, jakbym przebyła jakiś nieznany, fascynujący labirynt :)
Udajemy się na północny wschód Polski. Od Elbąga aż po Mierzeję Wiślaną – rozpościera się jeden z największych i najbardziej urozmaiconych kompleksów leśnych jakie odwiedzamy w ramach Księgi Lasów.
Wschód słońca to jeden z najpiękniejszych momentów na odkrywanie lasu. Choć pobudka o trzeciej czy czwartej nad ranem do najprzyjemniejszych nie należy, to przyroda szybko nam to wynagradza. W porannym półmroku wpadamy na sarny, zające czy powolnie poruszające się żurawie.
Wody Zalewu Wiślanego podmywają brzegi Mierzei Wiślanej, tworząc zjawiskowe klify, czyli spadziste lub pionowe ściany.
Na szczytach ścian, na granicy, rosną drzewa. W dole zobaczyć możemy te, które spadły podmyte wraz z glebą.
Na terenie Mierzei Wiślanej znajdziemy też wydmy, czyli wzniesienia stworzone przez wiatr.
W Kątach Rybackich, na terenie Parku Krajobrazowego Mierzei Wiślanej, znajduje się Rezerwat Kormoranów i Czapli. Został utworzony już w 1957 roku, aby chronić miejsca lęgowe tych dwóch gatunków ptaków.
W rezerwacie rezyduje ponad 4 tys. par żurawi.
Z oddali, gdy żurawie gęsto zasiadają na drzewach, tworzy się przepiękny widok.
Święty Kamień to olbrzymi głaz leżący w wodach Zalewu Wiślanego. Ma 13,8 metra obwodu. Niegdyś służył pogańskim Prusom jako ołtarz ofiarny, prawdopodobnie w intencji rybaków wypływających na połów. Znajdziemy go około 4 kilometrów od Tolkmicka, jadąc w kierunku Fromborka.
Pachnica dębowa czyli gatunek dużego chrząszcza z rodziny poświętnikowatych. Uznawana za relikt lasów pierwotnych, ściśle związany ze starymi, dziuplastymi drzewami. W Polsce, jak i we wszystkich innych państwach, w których występuje, podlega ochronie prawnej.
Bezwzględnym warunkiem występowania pachnicy dębowej jest obecność odpowiedniej liczby starych, dziuplastych drzew z obszernymi próchnowiskami, będącymi jej jedynym środowiskiem życia. Silnie preferowane są drzewa rosnące w nasłonecznieniu.
Wbrew swojej nazwie pachnica dębowa nie wykazuje szczególnego przywiązania do dębów. W niektórych częściach kraju podstawowymi gatunkami żywicielskimi pachnicy są drzewa o wyższej podatności na próchnienie, takie jak: lipy, olsze czy wierzby głowiaste.
Ukryte, gdyż nie znajdziecie ich w żadnych przewodnikach. Tylko przypadkiem, chodząc po lesie. W przeciwieństwie do tych znanych drzew, tutaj nie znajdziecie tłumów, żadnych tablic czy płotków, które z reguły chronią te popularne gatunki drzew.
Dzięki temu możecie w spokoju cieszyć się i podziwiać rozmach korony oraz grubość pnia.
Rezerwat Mewia Łacha założono 1991 roku. W okresie lęgowym można tu spotkać jedyną w Polsce kolonię rybitw czubatych. Ponadto lęgną się tutaj takie ptaki, jak: rybitwa rzeczna i białoczelna, ostrygojad, sieweczka obrożna. To także jedyne miejsce w kraju, gdzie jest szansa zobaczyć dzikie foki szare, odpoczywające na wyspach rezerwatu.
Rezerwat dzieli się na dwie części. Strona wschodnia jest wyraźnie większa (131 ha), ale to zachodnia jest ważniejsza. Wśród ornitologów z całej Polski uchodzi za jedno z najciekawszych miejsc. Co roku obserwuje się tu bowiem wiele bardzo rzadkich gatunków ptaków, których praktycznie nie udaje się zobaczyć nigdzie indziej.
Wszystkie ujścia rzek są atrakcyjne dla gatunków ptaków wodnych, gdyż w swoich wodach niosą duże ilości substancji organicznych oraz drobnych zwierząt zbieranych w głębi lądu, które stanowią bazę pokarmową dla wielu gatunków ptaków. Drugim ważnym czynnikiem jest samo położenie geograficzne togo miejsca. Otóż, wzdłuż południowego wybrzeża Bałtyku przebiega szlak migracyjny ptaków wędrujących pomiędzy zimowiskami na południu Europy, w Afryce, a terenami lęgowymi w Europie Północnej i nawet na Syberii. To – w połączeniu z obfitością pokarmu – czyni z ujścia Wisły swoisty ptasi zajazd z dobrze zastawionym stołem.
Leśnicy, którzy pomagają nam w pracy nad projektem, zabierają nas do pozostałości starego grodu.
Idąc z zamyśloną głową przez las, nie zwrócilibyśmy uwagi, że przechodzimy przez pozostałości starego grodziska.
Mniej znany od Bartka, choć starszy od niego – szacuje się, że ma ponad 720 lat. Wysoki jest na 21 metrów.
2 komentarze