Podziel się       
Twierdza
Dubrownik

Dubrownik – kiedyś jeden z ważniejszych europejskich ośrodków handlowych, dziś to duży ośrodek turystyczny. Jego zespół miejski został w całości wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Historia Dubrownika jest długa i ciekawa – podlegał cesarstwu bizantyjskiemu, przeżył oblężenie arabskie, był siedzibą biskupa i arcybiskupa i posiadłością Republiki Weneckiej, a także osobnym państwem o nazwie Republika Dubrownicka, zniesionym przez władze napoleońskie. Później te ziemie należały jeszcze do Włoch, Francji i Austrii oraz były częścią Królestwa Jugosławii. Dopiero po jego upadku w 1941 roku powstało Niepodległe Państwo Chorwackie.

Takie miasta są zawsze wymagające – trzeba się mocno wysilić, by znaleźć sposób, aby opowiedzieć o nim jeszcze raz.

Ten projekt był dla nas wyzwaniem z kilku powodów. Po pierwsze – całość materiału stworzyliśmy telefonem LG G5, wykorzystując jego dwa obiektywy oraz moduł Cam Plus. Po drugie, chodząc ulicami starego Dubrownika, czuliśmy się jak w dobrej grze strategicznej i postanowiliśmy ten klimat oddać i przyjęliśmy go za punkt wyjścia do nawigacji po naszej multimedialnej opowieści. I po trzecie – połączenie tych dwóch elementów – materiału i pomysłu w jedną całość.
Z wielką radością, ale także szczyptą nerwów, oddajemy w Wasze ręce Twierdzę Dubrownik.

Pokaż listę lokalizacji
Pokaż mapę
Brama Pile

Brama Pile

To główne wejście do starej, ufortyfikowanej części miasta. Prowadzi do niej kamienny most z 1537 roku. Przecina on fosę, którą obficie porasta zieleń. W niszy nad wejściem stoi niewielka figura świętego Błażeja, patrona Dubrownika. W umocnieniach między murem wewnętrznym a zewnętrznym znajduje się gotycki portal z 1460 roku.

Brama Ploče

Brama Ploče

XIV-wieczna brama stoi obok klasztoru Dominikanów i prowadzi do portu. Stąd wywożono i tu dostarczano towary ze wszystkich portów Morza Śródziemnego. Prowadzi do niej kamienny, potężny most. Przed nią stoi wieża Asimova. Fosa z kolei oddziela bramę i twierdzę Revelin.

Brama Buža

Brama Buža

Do miasta prowadzi pięć bram. Co ciekawe, tylko ta została określona pogardliwie “buža”, czyli “dziura”. Z drugiej strony – jest to po prostu przejście wykończone łukiem, pozbawiona ozdób i innych elementów, dlatego budzi takie skojarzenie.

Twierdza św. Jana

Twierdza św. Jana

Kiedyś dla obrony portu rozciągnięty był łańcuch od twierdzy do pobliskiej wyspy, a stamtąd do wieży św. Łukasza. Obecnie w twierdzy mieści się Muzeum Morskie z ciekawą i bogatą morską historią Dubrovnika oraz Akwarium ze wspaniałymi okazami fauny Morza Śródziemnego, m.in. konikami morskimi.

Twierdza Bokar

Twierdza Bokar

Okrągły bastion zbudowany, aby chronić miasto przed niszczącym działaniem morza. Broniła kiedyś najstarszego portu Dubrownika, Kolorina. Twierdza wraz ze znajdującą od północno-zachodniej strony miasta basztą Minčetą osłaniały zachodnią bramę Pile. Basteję Bokar wzniósł w XV w. florencki architekt Michelozzo. Obecnie organizowane są w niej letnie festiwale miejskie.

Baszta Minčeta

Baszta Minčeta

Średniowieczna baszta, najbardziej na północ wysunięta część fortyfikacji Dubrownika. Zaprojektowana przez Micheloza Micheloziego w 1461 roku i ukończona trzy lata później. To najczęściej odwiedzana budowla obronna w Dubrovniku. Monumentalną półokrągłą basztę wieńczy druga, mniejsza, z otworami strzelniczymi dla dział na górze.

Twierdza Lovrijenac

Twierdza Lovrijenac

Fort w zespole umocnień Dubrownika położony na zewnątrz murów miejskich, na skalistym półwyspie Lovrijenac, między zatoczkami Uvala Kolorina i Uvala Pile. Nazywany jest często „dubrownickim Gibraltarem”. Potężna, kamienna budowla, niegdyś tak trudna do zdobycia, jest dziś chętnie forsowana przez tłumy turystów. To jedno z najbardziej imponujących miejsc w Dubrowniku, które urosło do rangi symbolu miasta. Fort zbudowany został na ogromnej, 37-metrowej skale ze zjawiskowym widokiem na morze. Pierwszą i najważniejszą funkcją twierdzy była obrona zachodniej części miasta zarówno przed atakiem z lądu, jak i z morza.

Twierdza Revelin

Twierdza Revelin

Zaprojektowana w 1538 roku. To ostatnia z powstałych tu budowli obronnych. Ma potężne mury na planie pięcioboku, zamykające trzy duże sale i taras. W momentach zagrożenia przynoszono tu skarby i dzieła sztuki. Została wzniesiona według projektu hiszpańskiego architekta Antonio Ferramolino. W twierdzy znajdują się wspaniałe wnętrza, które służyły za ratusz i skarbiec państwowy. Przed twierdzą, w kierunku morza, rozciąga się taras w kształcie placu z otwartym widokiem na port.

Mury obronne

Mury obronne

Mury obronne są symbolem miasta i roztacza się z nich wspaniały widok na okolicę. Wybudowane w X wieku, zostały rozbudowane w XIII w. Mury i wały są imponujące – mają 1940 m długości, a w niektórych miejscach dochodzą nawet do 25 m wysokości. Od strony lądu wzmocnione są murem z 10 półokrągłymi bastionami. Od strony Adriatyku wieże oraz twierdza św. Jana broniły miasta i portu . Ten system obronny wzmacniała od wschodu twierdza Revelin i od zachodu – twierdza Lovrijenac.

Wielka studnia Onofria

Wielka studnia Onofria

To ulubione miejsce spotkań mieszkańców Dubrovnika i turystów. Szesnastoboczna studnia jest jest jednym z najbardziej charakterystycznych zabytków miasta. Znajduje się na placu tuż przy bramie Pile. Powstawała w latach 1438-1444 według planów architekta Onofria della Cava, który zaprojektował system wodociągowy miasta. Studnia miała kiedyś dwie kondygnacje, ale górna część została zniszczona w czasie trzęsienia ziemi w 1667 roku.

Mała studnia Onofria

Mała studnia Onofria

Studnia, którą spokojnie można nazwać fontanną. W 1438 roku została zaprojektowana przez neapolskiego budowniczego Onofria della Cava. Stanowiła część miejskiego systemu wodociągowego, wraz z wielką studnią Onofria. Położona w centrum Dubrownika, na wschodnim skraju Straduna, obok budynku Głównej Straży. Funkcją studni było zaopatrywanie w wodę targowiska na Placu Luža. Co ciekawe, mogli korzystać z niej tylko chrześcijanie. Niedaleko była położona żydowska fontanna, z której czerpali wodę dubrowniccy żydzi.

Kolumna Orlanda

Kolumna Orlanda

Położona na placu Luža w Dubrowniku. Wybudowana w 1419 roku z inicjatywy Zygmunta Luksemburskiego, syna cesarza niemieckiego Karola IV.  Ta średniowieczna kolumna przedstawia rycerza Rolanda, który sławę zdobył dzięki francuskiemu eposowi rycerskiemu – “Pieśni o Rolandzie”. Posągi Rolanda były traktowane jako znak wolności i stawiano je w wielu miastach Europy. Symbolizowały przede wszystkim niezależność miasta, prawo do wolnego handlu oraz własnej jurysdykcji. Kolumna Rolanda w Dubrowniku symbolizowała niezależność od Republiki Weneckiej.

Stary port

Stary port

Piękny, położony przy murach miejskich. Cumuje tam bardzo wiele łodzi i żaglówek.

Plac Gundulic

Plac Gundulic

Znajduje się na końcu ulicy Puca. Powstał w wyniku wielkiego trzęsienia ziemi z 1667 roku, ponieważ domy, które znajdowały się w tym miejscu zamieniły się w gruzy. Dziś na placu znajduje się posąg poety Ivana Gundulića, dzieło rzeźbiarza Rendića. W 1893 roku na placu stanęła też mała fontanna, darowizna od dobroczyńcy, pana Amerlinga.

Lazareti

Lazareti

Pałac Rektorów

Pałac Rektorów

Był przez stulecia siedzibą najważniejszych instytucji rządowych. Spotykali się tu członkowie rządu, a stojący na ich czele rektor mieszkał tam przez miesiąc swojej kadencji. Budynek powstał na początku XV wieku w miejscu średniowiecznej fortecy. W salach pałacu mieści się obecnie Muzeum Dubrovnika, poświęcone historii miasta.

Pałac Sponza

Pałac Sponza

Znajduje się po lewej stronie placu Loggi. Wybudowany w XVI wieku. Wówczas mieściła się tam mennica, obecnie znajduje się Archiwum Państwowe. Nad wejściem znajduje się napis: “Zakazano nam oszukiwać i fałszować miary – siebie oceniam skoro Bóg zapłatę odmierza”. Budynek ma piękne gotyckie okna.

Loggia dzwonowa

Loggia dzwonowa

Loggia dzwonowa z czterema dzwonami pochodzi z 1463 roku. Dzwony te dawały sygnał obywatelom, gdy miastu groziło niebezpieczeństwo. Dzwony Lužy ostrzegały mieszkańców przed nadchodzącym niebezpieczeństwem. Były też sygnałem zwołującym Wielką Radę. Na wieży tej jest umieszczony zegar i „złota kula”. Wskazywały one czas i fazy księżyca. Wewnątrz wieży dwóch górników wykonanych z brązu co godzinę uderzało w dzwon. Dzwony zwane są przez miejscową ludność “zelenci”.

Ulica Stradun

Ulica Stradun

Szeroka ulica ciągnąca się przez miasto ze wschodu na zachód, nazwana Stradun albo Placa. Powstała w XII wieku po zasypaniu kanału oddzielającego wyspę od stałego lądu. Została wybrukowana w 1468 roku, a po trzęsieniu ziemi w 1667 roku, wybudowano do niej kamienną zabudowę. Dziś tętni życiem mieszkańców w licznych kawiarniach, barach i jest świetnym miejscem do spędzania czasu szczególnie wieczorami.

Kościół Zbawiciela

Kościół Zbawiciela

Na lewo od wejścia bramą Pile znajduje się mały, renesansowy kościół Zbawiciela. Został on ufundowany w 1528 roku z wdzięczności za uratowanie miasta przed trzęsieniem ziemi w 1520 roku. Sam przetrwał wielkie trzęsienie z 1667 roku. Warto zwrócić uwagę na piękną fasadę. Kościół powstał jako pierwsza budowla przy Stradun.

Klasztor Franciszkanów

Klasztor Franciszkanów

Budowa klasztoru trwała długo – rozpoczęła się w 1317 roku, a została ukończona w wieku następnym. Po trzęsieniu ziemi w 1667 roku został odbudowany w stylu barokowym. W kapitularzu znajduje się Muzeum Franciszkańskie, a w nim dzieła sztuki sakralnej i instrumenty z laboratorium farmaceutycznego. W klasztorze znajduje się także biblioteka z cennym księgozbiorem.

Kościół św. Błażeja

Kościół św. Błażeja

Został wybudowany w miejscu romańskiej świątyni z XIV wieku. Jego historia jest dość burzliwa – był wielokrotnie przebudowywany lub naprawiany z powodu zniszczeń – trzęsień ziemi (1667 r., 1979 r.) czy pożaru (1706 r.). Został także uszkodzony w wyniku trwającej w latach 1991–1992 wojny domowej. Kształt kościoła nie zmienił się i jest wynikiem  odbudowy po pożarze w 1706 r. We wnętrzu świątyni zachowało się wiele dzieł barokowych. W ołtarzu znajduje się XV-wieczna figura św. Błażeja z modelem średniowiecznego miasta w ręku.

Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Katedra została wybudowana przez rzymskich architektów po trzęsieniu ziemi w 1667 roku. Reprezentuje styl barokowy. Powstała w miejscu romańskiego kościoła, który według legendy został zbudowany przez angielskiego króla Ryszarda Lwie Serce. Król w ten sposób chciał podziękować za cudowne ocalenie, gdy, wracając z wyprawy krzyżowej, jego statek rozbił się o pobliską wyspę Lokrum. Wnętrze katedry zawiera wiele cennych malowideł m.in. jeden oryginalny obraz Tycjana, piękne ołtarze i bogaty skarbiec.

Kościół Rozario

Kościół Rozario

Na przeciwko Klasztoru Dominikanów znajduje się budynek, który kiedyś stanowił część kompleksu. Jest to Kościół Rozario. Obecnie wykorzystywany jest często jako miejsce galerii. Budynek pochodzi z 1594 roku i jest zbudowany w stylu manierystycznym i barokowym.

Klasztor Dominikanów

Klasztor Dominikanów

Dominikanie mieszkali na tych ziemiach już w XIII w. Budowę klasztoru rozpoczęto w 1228 roku. Nadano mu charakter obronny, aby pasował do otaczających go budynków. Po trzęsieniu ziemi w 1667 r. musiał zostać przebudowany. Do kościoła prowadzą długie schody z kamienną balustradą. Dziedziniec klasztorny otoczony jest gotyckimi krużgankami. W środku znajduje się Muzeum Dominikańskie z obrazami lokalnych malarzy. Do dziś odgrywa bardzo ważną rolę w życiu kulturalnym miasta.

Klasztor św. Klary

Klasztor św. Klary

Na południe, niedaleko Wielkiej Fontanny Onufrego, stoi dawny żeński klasztor św. Klary. Powstał on na przełomie XIII i XIV w. W 1434 r. w skrzydle klasztoru utworzono jeden z pierwszych na świecie sierocińców. Kiedy w 1806 r. do Dubrownika wkroczyły wojska napoleońskie, klasztor został rozwiązany, a w jego pomieszczeniach zorganizowano zbrojownię, zamienioną później na stajnie. Obecnie znajduje się tu restauracja i jedna z najczęściej odwiedzanych przez turystów… toalet (płatna).

Kościół Sigurata

Kościół Sigurata

Schowany za klasztorem Franciszkanów. Pierwsza świątynia na tym miejscu powstała już w VI wieku. Rozbudowano ją w barokowym stylu w XVII wieku. Obecnie mieści się tutaj żeński klasztor Franciszkanek oraz muzeum z ekspozycją liturgiczną. Zwiedzać je można tylko po wcześniejszej rezerwacji. Szkoda, bo to jedna z najstarszych budowli w Dubrowniku.

Kościół św. Łukasza

Kościół św. Łukasza

Przylega bezpośrednio do kościoła Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. To znacznie mniejszy i skromniejszy kościół, który powstał w XV wieku. Nie można mu jednak odmówić uroku. Wcześniej w tym miejscu była kaplica. Ostatnia przebudowa świątyni odbyła się w 1787 roku. Wzrok pada szczególnie na dzwonnicę i drzwi rzeźbione i pięknie zdobione. A za kościołem znajduje się wejście na mury obronne.

Kościół św. Dominika

Kościół św. Dominika

To jeden z najstarszych zabytków Dubrownika, bardzo ciekawy architektonicznie, gotycki, znajdujący się na szczycie wysokich schodów. Przez to jest częstym motywem licznych fotografii.  Został wybudowany w 1452 roku jako trzynawowy kościół. W wyniku trzęsieniu ziemi w 1667 roku został przebudowany w stylu barokowym. W jego wnętrzu można podziwiać XVII-wieczny ołtarz ku chwale wszystkich Świętych. Do kościoła przylega Dom Marina Držicia – muzeum poświęcone pracy i życiu tego znanego dramaturga Dubrownika.

Kościół św. Ignacego

Kościół św. Ignacego

Kościół jezuicki wzniesiony jako barokowy jednonawowy z reprezentacyjną fasadą, wzorowany na kościele św. Ignacego w Rzymie. Jego budowę zakończono w 1725 roku. Świątynia znajduje się na placu, zwanym Poljana Rogera Josepha Boscovicha. Na plac wchodzi się monumentalnymi schodami z roku 1738, wzorowanymi na Schodach Hiszpańskich. W środku znajdują się Iluzjonistyczne barokowe freski ze scenami z życia św. Ignacego Loyoli.